Campaneto(-barbudo)
Campanula barbata
Campanulaceae
Nom en français : Campanule barbue.
Descripcioun :I'aura ges de mau pèr recounèisse aquesto poulido campaneto-barbuto que trachis dins li relarg safrous de mountagno. Èi cuberto di pèd à la tèsto de long péu blanc, emai sus li petalo. Li flour, pourtado pèr uno cambo bèn drecho soun tóuti clinado dóu meme coustat. Li fueio soun majamen en rouseto basalo, rufo e un pau oundado (fotò).
Usanço :Aquesto planto porto-mèu èi cultivado dins d'ùni jardin de mountagno.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Campanula
Famiho : Campanulaceae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1200 à 2400 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Tepiero safouso
- Prado
- Mountagno mejano
- Auto mountagno
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco
Ref. sc. : Campanula barbata L., 1759
Verounico(-sènso-fueio)
Veronica aphylla
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Nom en français : Véronique à tige nue.
Descripcioun :Aquesto pichoto verounico flouris au desneva dins li coumbo à nèu e li pelouso roucaiouso d'auto mountagno sus cauquié. Ié dison "sènso fueio", pèr ço que fai uno longo cambo que porto li flour (1 à 6). Pamens i'a de fueio, redouno e pelouso, de 10 à 15 mm, que formon uno fausso rouseto (fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto, escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 2 à 10 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Veronica
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 6 à 8 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2800 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Coumbo à nèu
- Pelouso
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Veronica aphylla L., 1753